จากชีวิตเด็กบ้านนอกคนนึงที่เติบโตมาข้างทุ่งนา อยู่มาวันนึงครอบครัวก็มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ต้องกลายเป็นเด็กในเมืองถูกส่งไปเรียนไกลบ้านได้เจอผู้คนมากมายได้เจอเพื่อนดีๆและติดเกมส์จนเกือบเรียนไม่จบ ในช่วงที่ชีวิตผมอยู่ในจุดที่เกือบจะต่ำลงสุดๆ ผมก็กลับตัวกลับใจหันมาชอบการฝึกคิดและศึกษาทางด้าน “จิตวิทยา” แบบพื้นๆจากเด็กหลังห้องที่กลายเป็นเด็กหลังห้องเหมือนเดิมแต่สอบได้คะแนนสูง จากนั้นได้เกิดการ Plan ชีวิตตัวเองว่าจะเป็น “Programmer” หรือที่เพื่อนๆต่างพูดกันในอีกชื่อว่า “คนงานก่อสร้างในห้องแอร์” และนั่นก็เป็นไปตามที่วาดฝันไว้ครับ ในยามเช้าวันที่อากาศโครตดี๊ดี หมอกบางๆ เย็นสบายตื่นขึ้นมาสูดอากาศยามเช้าและมองดูพระอาทิตย์ทอแสงอันแสนสวยงาม กริ๊ง!!ๆๆ เสียงของนาฬิกาแจ้งเตือนว่า “ฉันจะต้องแต่งตัวไปทำงาน” เริ่มต้นวันดีๆด้วยการควบ Super Bike คู่ใจฝ่ารถติดใช้ความเร็วเฉลี่ยประมาณว่าน้องตูบแถวบ้านเดินยังเร็วกว่า ฮ่าๆๆ ผมและชาวเมืองหลวงหลายๆท่านต้องทนเจอฝุ่นควันที่หนาเกินมาตรฐานโลกขนาดที่ว่าทำให้การมองเห็นจากชั้น 40 ของผม ยังไม่มั่นใจเลยว่ามันคือหมอกหรือควัน ชีวิตวนเวียนอยู่อย่างนั้นเหมือน Looper จนวันนึงผมรู้สึกว่าตัวเองเป็น Loser เหนื่อยและเบื่อๆชีวิตเดิมๆ จนในวันนึงผมเลยมีแนวคิดอยากใช้ความรู้และแนวคิดแบบลูกไก่อันน้อยนิดที่ผมมีบินออกนอกกะลาอย่างกับพญาอินทรีที่ไม่ว่าไครๆก็ต้องหันมอง จึงได้มีการเริ่มสร้างโปรเจ็คนี้ขึ้นมาเพื่อแชร์สิ่งดีๆให้ชาวไทยทุกคน ซึ่งผมเองก็ยังไม่รู้ว่ามันจะโดนใจไครสักคนหรือปล่าว แต่ผมแค่อยากแชร์สิ่งดีๆจากใจเพื่อชาวไทยทุกคนแค่นี้ผมก็มีความสุขแล้วครับ “ฮักเที่ยว ฮักม่วน … Continued
